Evrenden arkadaşım var..

Facebook'ta gezerken rastladım bu fotoğrafa. İzmir Türk Kolejinden tanıdığım, daha önce pek aynı ortamlarda bulunamadığım Derya Yürür'ün fotoğraf albümündeydi. O gün bu fotoğrafa saatlerce baktım, baktım.. ne olduğunu tam anlayamadığım bir sıcaklık, bir samimiyet, bir heyecan vardı içimde. Derya'yı çok fazla tanımıyordum, ama o gün bu fotoğraf sayesinde bana verdiği enerjide, sanki yıllardır tanıyorum hissiyatı vardı.  sonraki günlerde farkında olmadan, kendimi hep Derya'nın sayfasında bulmaya başladım. Beni ona çeken ciddi bir çekim vardı sanki. onu yakından tanımayı çok istiyor ama nedense mesaj atmaya cesaret edemiyordum.

Diyoruz ya Evren enerjinizi hisseder diye.. haftalar sonra Derya bana ilk mesajını attı!.. inanamıyordum olanlara, ikimiz de farkında olmadan birbirimizi çekmiş ve enerjilerimizi hissetmiştik. Ve derhal buluşmaya karar verdik. uzun zamandır yaşadığım en keyifli geceydi. birbirimizi hiç tanımdan saatlerce konuştuk. Sanki yıllardır birbirimizi tanıyorduk. aynı şeyleri konuşuyor, aynı şeyleri düşünüyor, okuyor, hissediyor ve yaşıyorduk. ve ikimizde kendimizle ilgili güzel bir gelişim süreci içindeydik. biz Evren'i dinlemeyi becerdikçe, evren de bizi birbirimize hediye etti. Hani çekim yasası var ya, işte bu değil mi?..

Bazen bir arkadaşınızı düşünürsünüz ve akşama kalmadan o sizi arar ya.. bu ondan da güzel bir şey. Biz birbirimiz hakkında hiç bir bilgiye sahip olmadan, sadece yaymış olduğumuz enerji frekansımız ile birbirimizi bulduk. demek ki oluyormuş!.. hayatımıza giren her insanı biz çekiyormuşuz. iyisini de, kötüsünü de, mutlusunu da, mutsuzunu da. bizim modumuz her neyse, ona göre olanını. Benim, bazı şeyleri anlatmadan,onu ikna etmeye çalışmadan, benim gibi düşünen, hisseden, konuşan, inanan bir ruhtaşa ihtiyacım vardı ve evren bana onu verdi.. çok teşekkür ederim...