Yıllar önce İzmir'deyken bir gün ev telefonumuz (oda telefonum - o dönemler oda telefonu çok lükstü) çaldı. Ben açtım. Ne söylediği anlaşılamayan bir erkek sesi anlamsız kelimeleri bir araya getirerek yüksek sesle bişiyler konuşuyordu. Sesi yaşlı gibi geliyordu ama tam da emin olamıyordum. Biri benle dalga geçiyor, beni korkutmak istiyor olabilirdi. Telefonu adamın suratına kapattıkça her 10 dak'da telefonum çalıyor, yine adamın sesini duyunca suratına kapatıyordum. Ne diyordu hiç anlamıyordum, dinlemeye de fırsat vermiyordum. Ne de olsa o dönemler (tam lise çağları) odamda telefonum ve ayrı hattım olduğunu bilen herkes arıyor, çoğu zaman da sarkıntılık yapıyorlardı.
Adamın telefonları sıklaştıkça gerilmeye başlamıştım. Nasıl terbiyesiz bir adamdı ki yaşına başına bakmadan arıyor, anlamsız ses toplulukları ile beni korkutuyordu. Anneme anlattım durumu. ve bir sonraki telefonu o açtı. Önce o da kızdı, adama bağırdı ve telefonu kapattı. Ama adam tekrar arayınca telefondaki sesi dikkatle dinledi. Dinledikçe yüzündeki gerginliğin yerini bir endişe almaya başlamıştı. Annemin ağzından çıkan şu sözleri çok iyi hatırlıyorum: amca senin bir problemin mi var, yardım mı istiyorsun. Adresin ne, telefonun ne, bir ambulans göndereyim mi? O anda kaynar sular kafamdan aşağı dökülmeye başlamıştı. Evet adam yaşlı ve evinde yalnız yaşayan bir adamdı. Hastalanmıştı ve kızını aramaya çalışıyordu. Yanlışlıkla bizim numaramızı tuşluyor ve derdini anlatmaya, yardım istemeye çalışıyordu...
Annemin sayesinde adamın problemini çözmüştük. Kızının numarasını biz öğrenerek haber verdik. Problem çözülmüştü ama bu olay benim için çok büyük bir ders olmuştu. İnsanları iyice dinlemenin ne demek olduğunu ve önyargının ne kadar kötü birşey olduğunu o gece çok iyi anlamıştım. Adama önyargılı yaklaşıp dinlemediğim daha doğrusu dinlemeye çalışmadığım için adamın başına bişiy gelebilirdi.
O günden beri herkesi çok iyi dinlerim ben. Yolda biri durdursa onu çok iyi dinlerim gerçekten... Belki de bir yardıma ihtiyacı vardır... Dinleyip anlamadan bir yargıda bulunmamaya çalışırım. Önyargı günümüzün en büyük tehlikesi, en güçlü silahı. Nolur bunun farkında olun ve dinlemeden anlamadan kimseyi yargılamayın.
2 yorum:
Güzel bir deneyim olmuş, bu öğretiler okul sıralarındakinden daha iyi oluyor...
evet kesinlikle :)
Yorum Gönder