Ally McBeal'daki gibi...

Dün gece kurstan döndüğümde büyük heyecanlarla TV'de Ezel'i aradım. Ama yine bu hafta yayınlanmamış. Hemen Dr House'ı açayım bari dedim, ona da yetişmememişim. Televizyonda bişiy olmamasına içten içe sevinerek yermimden kalkıp tam bilgisayar başına geçecektim ki Ally McBeal dizisini gördüm. Takip ettiğim veya her gördüğümde seyrettiğim bir dizi değildir ama beni orda etkileyen çok önemli bir şey var. Hepsi akşam olunca işten çıkıp her zaman gittikleri bir pub'a gidiyorlar ve eğleniyorlar. Oldum olası böyle bir ortamım olsun istemişimdir. Her istediğimde gidebildiğim, içinde sevdiğim insanların olduğu, hatta neredeyse içerde herkesi tanıyabildiğim, rahatça dans edip müzik dinleyebildiğim, arkadaşlarımla kocamla danslar edip şarkılar söyleyebildiğim, yeri geldiğinde yalnız bile gitsem barda oturup içkimi içebildiğim, kısacası sanki benimmiş gibi hissedebildiğim bir yerim olsun isterdim. Ally Mcbeal'da gittikleri pub gibi, friends dizinde gittikleri cafe gibi, vs.. Bu pub'ın evime yakın olmasını ve oraya yürüyerek gidebilmeyi isterdim. 2 saat eğlenicem diye trafik stresine girip, büyük mücadeleler atlatıp, park yeri bulma savaşını kazanıp, akşam eve nasıl döneceğimi düşünmek istemezdim. Canım istediği andan evimden çıkıp, yürüyerek oraya varıp, içeri girdiğimde rahatladığım, içeride sevdiğim insanları gördüğüm, güzel müziklerin çaldığı, isteyenin dans ettiği, isteyenin şarkılara eşlik ettiği, isteyenin sahneye çıkıp fıkralar anlattığı, kimsenin kimseye kendini beğendirme çabasının olmadığı, herkesin tek amacının biraz eğlenmek ve rahatlamak olduğu, tekrar erkenden evime dönebildiğim sosyal bir yer olsun istiyorum. Çok mu şey istiyorum?

Lise'deyken İzmir Göztepe'de her gün ama hergün gittiğimiz Sanita vardı. Okul çıkışı bütün Göztepe ekurisi orda toplanırdık. Hatta o kadar büyümüştü ki grubumuz diğer semtlerin öğrencileri de gelirdi. Sanita aslında bir nevi pizzacı olmasına rağmen, bizim sayemizde entersan bir cafe haline gelmişti. Gece 12'lere kadar orda oturur, bişeyler içip(tabi alkolsüz), bütün Göztepe gençliği ile sohbetler ederdik. Karşıyaka Göztepe kavgaları yapar eğlenirdik. Cep telefonlarımız olmadığı için, bize ulaşmak isteyen ailelerimiz arkadaşlarımız Sanita'dan arardı bizi. Akşam olunca bir çoğumuzun ailesi, hem yürüyüş amacıyla hem de çaktırmadan bizi kontrol etmek amacıyla sahile iner, önümüzden geçer yan taraftaki Yalı Cafe'ye otururlardı :)

Bu ortama benzer yerlerim Ankara'da da oldu. Okulumuzun içindeki sports center, Tunalıdaki Hayyami, Bahçelide ki Borsa, Odtü'deki Çarşı aynı Sanita gibiydi. Tek başıma bile gitsem, 5 dakikanın içinde takılacak arkadaşlar bulurdum kendime. Tabi bu bahsettiğim yerler daha bi genç işiydi. İlk satırlarımda bahsettiğim gibi değildi. Ama çok yakındı. Böyle ortamlarda büyümüş biri olarak, ilerleyen yıllarda istediğim gibi bir ortamımın olacağına hiç şüphem yoktu. Ama olmadı.

Nedenini bilemiyorum, belki İstanbul'un büyüklüğü, belki çocukluk arkadaşlarımın yanımda olmaması, belki para kazanma derdinden kendimizi heba etmemiz.. Belki de şu saatte öyle bir ortam kurmak için geç kalmışızdır. Bilemiyorum.. Ama bir gün uyandığımda, aynı bahsettiğim gibi bir yerimin olması duygusu eminim ki beni çok mutlu edecek..