Gelişim sınavı 1: Sınavı Geçtim

Başımıza kötü olduğunu sandığımız şeyler geldiğinde, kendimizi "elbet bunun da vardır bir hayırı" diye avuturuz. Ve sabırla o hayırlı durumun gelmesini bekleriz içten içe. Belli bir zaman geçtikten sonra, geriye dönüp baktığımızda anlarız, o zaman bizi üzen şeyin bize ne kadar fayda sağladığını. Ve bunu bile bile, hala üzülürüz anlık olaylara.

Ekim ayında kendi çapımda üzüldüğüm küçük bir olayın, beni yaşam koçumla tanıştıracağını ve önümde inanılmaz güzel kapılar açacağını bilemezdim. Her zaman ki şansım beni dünyanın en iyi yaşam koçuyla tanıştırdı. Bülent Göncü..

Bülent Bey'le ilgili bir yazı yazacağım ama henüz ona layık bir yazı yazmaya hazır hissetmiyorum kendimi. Onun bana öğrettiklerinin hepsini uygulamayı becerdikten sonraya saklıyorum o yazımı :) Şimdilik adım adım, küçük küçük detaylarla paylaşacağım nasıl değiştiğimi.

Haksızlığa tahammül edemeyen, kötü niyetli insanlara tahamül edemeyen ben, yıllarca kendi çapımda kötü olduğunu düşündüğüm insanlarla savaştım durdum. Kendi çapımda onları cezalandırmaya, onlara ders vermeye çalıştım. İçimde onlara olan hırsımla, kinimle onları büyüttüm büyüttüm. Durumu hep kazan-kaybet yarışına çevirdim. Onlar kazanırsa ben kaybediyor, ben kazanırsam onlar kaybediyordu. Elimde sihirli güçlerim olsa, herhalde bütün güçlerimi onları yok etmeye kullanırdım.

NLP eğitimim sırasında Bülent Göncü, beni en sevmediğim gerçeklerle yüzleştirdi. Ben o kötü dediğim insanları o kadar çok içimde ve aklımda taşıyordum ki, o enerjiyle onları besliyordum. İçimde onlara karşı okadar büyük bir öfke vardı ki, bu öfke nedeniyle kendi yeteneklerimi keşfetmeme evren izin vermiyordu. Çünkü kötüye kullanma ihtimalim vardı.

Bu konu üzerinde baya çalıştık. Ve ben kendimi o insanlardan arındırdım. Onlara olan öfkemi yok ettim. Hatta iç dünyamda onlarla barıştım. Onlarla barıştıktan sonra, artık hiç aklıma gelmez oldular. Herkesi olduğu gibi kabul etmeye ve kimseyi yargılamamaya başladım. Kendimi bu yükten arındırdığım için de artık evrenle daha iyi anlaşabilmeye başladım :)

Çok enteresan ama ben artık kimseye öfkelenmiyorum ve hiçkimseyi yargılamıyorum. Bunu bugün bir kez daha anladım. Çünkü arkamdan iftira attığını öğrendiğim, sevdiğim bir insanla aramı bozan o adama sadece güldüm bugün. Bugün elimde sihirli güçlerim olsaydı inanın hiç birini o adam için kullanmazdım. Ben artık enerjimi, sevdiğim insanlara ve kendi gelişimime harcıyorum.

Bu gece çok mutluyum, çünkü kendimi denemem için iyi bir fırsat yaşadım. Ve ben gerçekten değişmişim, gelişmişim..

haa, iftirayı ilk duyduğumda anlık öfkelendim. ee 30 yıllık alışkanlık. Ama sadece 3 dakika sürdü. 3 dakika sonra gündemim bile değişmişti :)

Bu vesileyle, kendimi geliştirmeme vesile olan herkese teşekkür ederim.