Hayalleri kendimiz için mi kuruyoruz başkaları için mi? Ya da hayalimizin içine dahil ettiğimiz biri, bu hayalin bir parçası olmak istemezse, biz neden o hayali oracıkta bırakıp atıyoruz, sonuna kadar sahiplenmiyoruz?
Biraz karışık oldu değil mi? :) Sadece son zamanlarda farkına vardığım bir şey var ki: bizleri en çok yıpratan şey 'hayal kırıklığı'. Ve bu hayal kırıklığını yaratanlar ise hayalimizin içine dahil ettiğimiz insanlar. Yani kendimizi bir hayale kaptırıyor, o hayali gerçekleştirme ihtimali olan kişileri gözümüzde büyütüyor, sonra onlar beklediğimiz gibi tepki vermeyince yıkılıyoruz. O hayali oracıkta bırakıp uzaklaşıyoruz. İyi tamam da neden bizim hayalimiz o kişi/ve kişilere bağlı olsun ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder