Dün akşam Grace Jones konserine gittim. Gittim ama dönebildim mi emin değilim :) sanırım ruhum orda kaldı ve gelmek istemiyor.
Sahne şovundan bu kadar etkilendiğim başka sanatçı olmuş mudur emin değilim. Tamam yaptığı müzik için çıldırıp delirmiyorum, ya da ne bileyim onu dinlemezsem eksik kalırım da demiyorum ama sahne şovunu görmeseymişim hayatım eksik kalırmış artık onu çok iyi biliyorum..
Yaşam koçumun bana öğretmeye çalıştığı gibi (ki ben hala çok zorlanıyorum bu konuda), kadın ''kadın gibi şarkıcı''ydı. Şovları da, kostümleri de, seyirciye hitabeti de tam bir kadındı. Yürüyüşü, dansı, belini kıvırışı, bacaklarını kullanışı, hareketleri, ses tonu, cümleleri, esprileri çok cesurdu. Ama bu gösterdiği cesaret hiç mide bulandırıcı değildi, tam tersine inanılmaz etkileyiciydi.
Bülent Göncü'nün her zaman savunduğu gibi: kariyerinde başarılı olacaksan, feminen bir kadın olarak başarılı ol - masculen kadın olarak değil. İşte dün gece resmen bu cümlenin uygulamasını gördüm. Hem de 62 yaşında olduğu iddia edilen, saçlarını kazıtmış, vücudu kaslı bir kadından. 62 yaşında, şarkısını söylerken en az 15 dakika holilop çeviren, her şarkısında kostümünü ve şovunu değiştiren, bacaklarını çok iyi kullanan bir kadından..
Valla ne diyeyim.. muhteşem bir müzik ziyafetinin yanında ben almam gereken dersi aldım. Dün yatağıma yattığımda hala yapmam gerekenler listesini sayıyordum :) liste no 1: 2 haftadır aksattığın sporuna çabuk geri dön!.. :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder